چگونه وقت کافی را برای تدریس در کلاس پنج پایه بدست آورم

موضوع پژوهش : چگونه وقت لازم را برای تدریس در کلاس پنج پایه بدست آوردم و عوامل اتلاف وقت را حذف کردم

توصیف وضعیت

مدت دو سال است که در روستای باریکایی ودر کلاس پنج پایه تدریس می کنم  . کمبود وقت یکی از مشکلات اساسی من بوده است.

نمی توانستم آنچه را می خواهم در کلاس پیاده کنم  . در چند درس هم مقدار کمی از بودجه بندی عقب می ماندم .

جمع آوری اطلاعات :

از دانش آموزانم سوالاتی را در باره ی علاقه ی آنها به نحوه ی چینش کلاس  و همکاری برخی از آنها در آموزش پایه های دیگر پرسیدم . از تعدادی از همکاران با سابقه تر نیز در این زمینه در خواست کمک کردم که بیشتر آنها نیز این امر را یکی از مشکلاتشان می دانستند و به اجرای قوانین خشک در کلاس توصیه می کردند . در اینترنت و کتاب های نیز به دنبال راه حل رفتم و به نتایجی نیز دست پیدا کردم.

خلاصه ای از اطلاعات جمع آوری شده :

نبود انگیزه وعدم اقدام همکاران برای رفع مشکل

نبود امکانات کافی در مدارس

عدم اقدام آموزش و پرورش در برگزاری دوره هایی در زمینه ی  تدریس کلاس های چند پایه

راه های پیشنهادی :

من برای رفع مشکل تصمیم گرفتم به جای وضع قوانین خشک در کلاس از وقت های مرده بهترین استفاده را بکنم و اتلاف وقت را به حداقل برسانم .

راهکار اول

استفاده از لیزر برای نشان دادن مطلب یا شکلی در کلاس و یا اشاره به موضوعی

یکی از موانع مهم در سر کار من سوالهای دانش آموزان بود که از گوشه و کنار کلاس پرسیده می شدند ومن باید به همه ی آنها جواب می دادم یا حد اقل آنها را  راهنمایی کنم . و مجبور بودم در هر لحظه از طرفی به طرف دیگر بروم . که این موضوع باعث از دست دادن وقت زیادی در کلاس  می شد . بیشتر سوالات را می شد با یک اشاره جواب داد . برای همین از لیزر استفاده کردم که می توانستم از راه دور مطلبی را که می خواستم به دانش آموزانم نشان دهم.

راهکار دوم

چینش کلاس به صورتی که فضای بیشتری برای حرکت در کلاس پیداکنم

عدم چینش مناسب صندلی ها باعث می شد که من برای دسترسی به برخی از دانش آموزان مسافتی بیشتر را طی کنم که این هم باعث اتلاف وقت می شد . به همین دلیل نحوه ی چینش صندلی ها را طوری انتخاب کردم که حداقل اتلاف وقت در دسترسی و حداکثر متمرکز کردن دانش آموزان را باعث شود

راهکار سوم

استفاده از ساعتی مناسب در مکانی مناسب برای تنظیم مناسب وقت کلاس

عدم تنظیم مناسب زمان بندی برا ی تدریس در هر پایه که ناشی از غرق شدن من هنگام تدریس در یک پایه خاص و بی توجه شدن به پایه های دیگر بود . برای رفع این مشکل نیز ساعت مناسبی را تهیه کردم ودر محلی که بیشتر در دید من قرار داشت قرار دادم .

راهکار چهارم

بوجود آوردن فضای لازم برای نوشتن در کلاس

نبود فضای کافی برای نوشتن سرفصلهای درس برای دروسی  که نیاز به نوشتن داشتند . که باعث             می شد پایه ای منتظر بماند تا کار من با پایه ی دیگر تمام می شد . برا� رفع این مشکل نیز تصمیم گرفتم که از دو تخته برای نوشتن در کلاس استفاده کنم .در ابتدا خواستم یک تخته متحرک باشد و در کلاس قابل جابجایی باشد . اما به دلیل نبود فضای کافی برای حرکت دادن آن تصمیم گرفتم که تخته ها به صورت ثابت باشند .

راهکار پنجم

تغیر در نحوه ی برگزاری آزمونهای کلاسی

برگزاری آزمون ها در کلاس نیز وقت گیر بود و هنگام برگزاری آزمون از یک پایه ، پایه های دیگر باید منتظر اتمام آزمون می شدند . به همین دلیل برگزاری آزمون ها را به خود دانش آموزان واگزار کردم و هر دانش دانش آموز می بایست برای دانش آموز دیگر سوالاتی را طرح کند . و خودش نیز به سوالاتی که از او می شد جواب دهد و هم سوالات دوستانش را برسی کند. این کار حس کار گروهی دانش آموزان را افزایش می داد و هم نوحی خود ارزشیابی نیز با�د انجام می داد .

راهکار ششم

تنظیم برنامه ای هدفمند و قابل اجرا

در بسیاری اوقات عدم هماهنگی در چینش برنامه های کلاس ها باعث اتلاف وقت و نا هماهنگی در کلاس میشد من برای حل این مشکل برنا مه را طوری تنظیم کردم که در هر زنگ با سه پایه به صورت محور های   1 و 2 و 3 تدریس داشته باشم و با دو پایه ی دیگر به صورت فرعی .این مطلب هم از خستگی بش از حد من جلوگیری می کرد و هم باعث می شد که دروس اولویت بندی شوند.

و همچنین دروسی را که باهم هماهنگی بیشتر داشتند و تمر کز دانش آموزان را از بین نمی بردند در یک زنگ برای پایه های مختلف قرار دادم

گردآوری اطلاعات

هر کدام از راهکار های بالا به من کمک کرد تا ضمن تسلط بیشتر بر دروس ،کیفیت آموزشی نیز افزایش یابد و سند دال بر آن نیز پیشرفت دانش آموزانم در درسهایشان و همچنین تناسب با بودجه بندی است . در آزمونها نیز دانش آموزان پیشرفت زیادی کرده بودند و هر کدام از آنها می بایست خود یا دوستانش را مورد ارزشیابی قرار دهد. در فضای کلاس نیز نشاط بیشتر همراه با زیبایی نمایان شده بود . ومن وقت بیشتری را کنار دانش آموزانم برای تدریس در اختیار داشتم

نتیجه گیری

اجرای هر کاری مشکلاتی را به همراه دارد و این موضوع اجتناب ناپذیر است . این مهم است که ما چگونه با این مشکلات روبرو می شویم. آیا از مشکلات کوهی می سازیم که تا ابد باید به قله اش نگاه کنیم یا اینکه «میم» را از مشکلات جدا می کنیم و آن را به شکلاتی برای شیرین کردن زندگی تبدیل می کنیم .

در آخر

 آبی که برآسود زمینش بخورد زود                               دریا شود آن رود که پیوسته روان است

پژوهنده : ادریس عبدالهی

مکان : آذربایجان غربی ـ سردشت ـ ربط ـ روستای باریکایی